Κατάγματα κνημιαίου plateau

Τι είναι τα κατάγματα κνημιαίου; plateau ;

Τα κατάγματα κνημιαίου plateau αφορούν σε κατάγματα του άνω τμήματος του οστού της κνήμης, όπου το τμήμα αυτό (plateau) έρχεται σε επαφή με την άρθρωση του γονάτου. Πρόκειται για κατάγματα μεγάλης σημασίας, διότι το σημείο του κνημιαίου plateau στηρίζει όλο το σώμα και δέχεται από αυτό μεγάλο βάρος. Γι’ αυτό το λόγο απαιτείται άμεση διάγνωση και αντιμετώπιση της πάθησης.

Σε ποιες κατηγορίες χωρίζεται;

Ανάλογα με το είδος και την έκτασή τους, τα κατάγματα κνημιαίου plateauταξινομούνται σύμφωνα με τον Schatzker σε 6 κατηγορίες (Τύπος I – VI) (Εικ.1) . Πιο συγκεκριμένα:

• Τύπος I: κάταγμα έξω κονδύλου με διακριτή διάσπαση, με μετατόπιση μικρότερη των 4mm

• Τύπος II: κάταγμα έξω κονδύλου με καθίζηση αρθρικής επιφάνειας

• Τύπος III: καθίζηση αρθρικής επιφάνειας

⠀⠀⠀⠀⠀o Τύπος IIIa: πλευρική καθίζηση

⠀⠀⠀⠀⠀o Τύπος IIIb: κεντρική καθίζηση

• Τύπος IV: κάταγμα έσω κονδύλου

• Τύπος V: κάταγμα και των δύο κονδύλων (έσω και έξω)

• Τύπος VI: κάταγμα των δύο κονδύλων με επέκταση στο άνω τμήμα της διάφυσης της κνήμης

Εικ 1: Κατάταξη καταγμάτων plateau κατά Schatzker

Υπάρχει επιπλέον και η ταξινόμηση κατά Hohl και Moore, η οποία περιλαμβάνει περιπτώσεις καταγμάτων που δεν καλύπτονται από την ταξινόμηση του Schatzker, αλλά και περιπτώσεις καταγμάτων που συνδυάζονται με εξάρθρωση ή αστάθεια του γονάτου.

Ποια είναι τα αίτια εμφάνισης;

Τα κατάγματα κνημιαίου plateau προκαλούνται συνήθως απότραυματισμούς είτε υψηλής είτε χαμηλής ενέργειας. Οι υψηλής ενέργειας τραυματισμοί είναι κατά βάση αποτέλεσμα:

τροχαίων ατυχημάτων
αθλητικών τραυματισμών (π.χ. σκι, ποδόσφαιρο, ιππασία)
πτώσεων από ύψος

και συναντώνται κυρίως σε πιο νεαρούς ασθενείς.

Από την άλλη, οι χαμηλής ενέργειας τραυματισμοί είναι συνήθως αποτέλεσμα απλής πτώσης και παρουσιάζονται κυρίως σε ηλικιωμένους ασθενείς . Τέλος, τα κατάγματα κνημιαίου plateau μπορεί να προκληθούν λόγω ύπαρξης κάποιας άλλης πάθησης που κάνει τα οστά πιο εύθραυστα, όπως είναι η οστεοπόρωση, η έλλειψη μετάλλων και ο καρκίνος.

Τι συμπτώματα εμφανίζονται;

Ανάλογα και με τη σοβαρότητα του τραυματισμού, κατά κύριο λόγο ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει τα παρακάτω συμπτώματα:

Πόνο στην περιοχή της άρθρωσης του γονάτου, ο οποίος εντείνεται με την εναπόθεση βάρους στο πόδι
Πρήξιμο και μελάνιασμα
Μειωμένη ικανότητα κίνησης και κάμψης της άρθρωσης
Παραμόρφωση του γονάτου
Ωχρό-ψυχρό πόδι, λόγω μειωμένης κυκλοφορίας του αίματος
Μούδιασμα
Αστάθεια άρθρωσης
Αδυναμία βάδισης

Σε πιο σοβαρά κατάγματα κνημιαίου plateau παρατηρείται και εμφανής τραυματισμός του μαλακού ιστού της περιοχής (ανοιχτά κατάγματα). Τέλος, υπάρχει κι η πιθανότητα εμφάνισης του λεγόμενου «συνδρόμου διαμερίσματος », με το οποίο μπορεί να επηρεαστεί σημαντικά η κυκλοφορία του αίματος και η νευρική λειτουργία της περιοχής. Αυτή η περίπτωση χρήζει άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης.

Ποια είναι η προτεινόμενη θεραπεία;

Ο ορθοπεδικός ιατρός, αφού προβεί στις απαραίτητες εξετάσεις, στη συνέχεια θα αποφασίσει σχετικά με τη σοβαρότητα του κατάγματος και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει αυτό να αντιμετωπιστεί.

Χειρουργική αντιμετώπιση

Τα κατάγματα αυτά καθώς είναι ενδοαρθρικά στις περισσότερες περιπτώσεις, ιδίως όταν πρόκειται για κατάγματα σοβαρά ή ανοιχτού τύπου , αλλά και για σύνδρομο διαμερίσματος, είναι απαραίτητη η σωστή και άμεση χειρουργική αντιμετώπισής τους . Πάντα, πριν τη χειρουργική αποκατάσταση και προκειμένου να υπάρχει η δυνατότητα να γίνει σωστός σχεδιασμός του χειρουργείου, γίνεται εκτός από πλήρη Ακτινολογικό έλεγχο και Αξονική τομογραφία (Εικ.2) και σε πολύ επιβαρυμένες καταστάσεις και Triplex αγγείων κάτω άκρων. Στη συνέχεια, γίνεται το χειρουργείο, με πραγματοποίηση κατάλληλων μικρών τομών (Εικ.3) ώστε να τοποθετηθούν βίδες ή και πλάκες στο σπασμένο οστό, συνήθως με τη χρήση οστικών μοσχευμάτων συνθετικών ή αυτομοσχεύματος, ανάλογα την περίπτωση.

Εικ 2:Αξονική τομογραφία κατάγματος έξω κνημιαίου κονδύλου (Τύπου ΙΙΙ κατά Schatzker) και η μετεγχειρητική ακτινογραφία

Εικ 3: Μικρές τομές και τεχνική MIPO για την αντιμετώπιση υποκονδυλίου κατάγματος κνήμης

Τις περισσότερες φορές μάλιστα, γίνεται και με τη χρήση του Αρθροσκοπίου, οπότε ο τραυματισμός των μαλακών μορίων είναι πολύ μικρότερος και ηκινητοποίηση άμεση. Στόχος είναι η σωστή επανατοποθέτηση των σπασμένων τμημάτων του οστού, της αρθρικής επιφάνειας και η αποκατάσταση των μαλακών ιστών, των νεύρων και των αιμοφόρων αγγείων της περιοχής. Μάλιστα, στην περίπτωση του συνδρόμου διαμερίσματος επιβάλλεται οι τομές να παραμείνουν για κάποιο διάστημα ανοιχτές έως ότου υποχωρήσει το οίδημα.

Μετά το χειρουργείο, ακολουθεί αποκατάσταση με κατάλληλο κηδεμόνα (Εικ.4) και φυσικοθεραπείες, ώστε να ενδυναμωθεί και να επανέλθει η φυσιολογική κινητικότητα του γονάτου.

Εικ. 4: Κηδεμόνας για συντηρητική και για μετεγχειρητική αποκατάσταση

Συντηρητική αντιμετώπιση

Σε περιπτώσεις που τα κατάγματα κνημιαίου plateau είναι ήπιας σοβαρότητας (ελάχιστη παρεκτόπιση), η αντιμετώπιση που ακολουθείται είναι συντηρητική. Αυτό σημαίνει ότι η άρθρωση τοποθετείται σε γύψο ή σε κατάλληλο κηδεμόνα (Εικ.4), για διάστημα που θα οριστεί από τον ορθοπεδικό ιατρό. Στη συνέχεια, ξεκινά η βάδιση με σταδιακή επιφόρτιση του ποδιού με βάρος.

Πλήρης αποκατάσταση

Και για τους δύο διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης, το χρονικό διάστημα αποκατάστασης από κατάγματα κνημιαίου plateau ποικίλλει. Αυτό σχετίζεται με τον τύπο του κατάγματος κι από τον οργανισμό του ασθενούς. Συνήθως η πλήρης αποκατάσταση επιτυγχάνεται στους 3 έως 6 μήνες.

Ο εξειδικευμένος Ορθοπεδικός Χειρουργός Δρ. Ιωάννης Τσαπακίδης βρίσκεται στη διάθεσή σας για να λύσει τις απορίες σας και να βρει εξατομικευμένη λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζετε. Κλείστε σήμερα το ραντεβού σας με τον ειδικό στο χώρο.