Ορθοπεδικές θεραπείες
Categories

Σύνδρομο De Quervain


Τι είναι το Σύνδρομο De Quervain;

Το Σύνδρομο De Quervain ή αλλιώς το Σύνδρομο της Στενωτικής Τενοντοελυτρίτιδας, χαρακτηρίζεται από την επώδυνη φλεγμονή του ελύτρου και των τενόντων του πρώτου ραχιαίου διαμερίσματος της περιοχής του καρπού.

Ποια αίτια προκαλούν το Σύνδρομο De Quervain και σε ποια άτομα εμφανίζεται;
Η υπερβολική χρήση του χεριού σε καθημερινές δραστηριότητες, οι συχνοί μικροτραυματισμοί, καθώς και η ρευματοειδής αρθρίτιδα, αποτελούν τα συνηθέστερα αίτια που προκαλούν το συγκεκριμένο σύνδρομο.

Το σύνδρομο παρουσιάζεται κυρίως σε άτομα ηλικίας μεταξύ 30 και 50 ετών. Συγκεκριμένα, οι γυναίκες προσβάλλονται από το σύνδρομο αρκετά συχνότερα συγκριτικά με τους άνδρες.

Ποια συμπτώματα χαρακτηρίζουν το Σύνδρομο De Quervain;
Το κυριότερο σύμπτωμα είναι ο πόνος στην περιοχή του αντίχειρα προς το ύψος του καρπού. Ο πόνος αυτός είναι πιθανόν να εμφανίζεται προοδευτικά ή και ξαφνικά. Πιο συγκεκριμένα, είναι πιθανό να ξεκινήσει σταδιακά με αντανάκλαση στον αντίχειρα και το αντιβράχιο. Πολλές φορές μάλιστα, ο πόνος είναι τόσο ισχυρός που προκαλεί έγερση από τον ύπνο. Με τη χρήση του αντίχειρα, και κυρίως με κινήσεις που περιλαμβάνουν την πλάγια σύλληψη και στροφή του αντίχειρα, ο πόνος γίνεται ισχυρότερος. Επιπλέον, είναι πιθανό να εμφανιστεί οίδημα στην κερκιδική πλευρά του καρπού, καθώς και “αναπήδηση” του αντίχειρα όταν αυτός κινείται.

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση του Συνδρόμου De Quervain;
Κατά την εξέταση, ο ορθοπεδικός ψηλαφίζει την περιοχή του άνω άκρου που παρουσιάζει τα συμπτώματα και αντιλαμβάνεται την ευαισθησία της περιοχής. Συγκεκριμένα, ο ιατρός εξετάζει εάν ο ασθενής νιώθει πόνο κατά την έκταση ή την απαγωγή του αντίχειρα και του καρπού. Επιπλέον, ο ιατρός θα ζητήσει από τον ασθενή να σχηματίσει γροθιά, έχοντας τον αντίχειρα τοποθετημένο μέσα στην παλάμη του (Finklestein test). Στους ασθενείς που πάσχουν από το σύνδρομο, η κίνηση αυτή θα προκαλέσει οξύ πόνο.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία για την αντιμετώπιση του Συνδρόμου De Quervain;

Ο κύριος στόχος της θεραπείας του Συνδρόμου De Quervain είναι η καταπράυνση του πόνου, ο οποίος προκαλείται από τον ερεθισμό της περιοχής, καθώς και το τοπικό οίδημα.

Η συντηρητική θεραπεία συνιστά ανάπαυση και περιορισμός των κινήσεων του καρπού για ένα χρονικό διάστημα ενός περίπου μήνα, φορώντας νάρθηκα που ακινητοποιεί τον καρπό και τον αντίχειρα του ασθενούς. Συγκεκριμένα, ο ασθενής πρέπει να φοράει το νάρθηκα καθόλη τη διάρκεια της ημέρας και να τον βγάζει μόνο για το πλύσιμο των χεριών και κατά τη διάρκεια του μπάνιου. Εκτός του νάρθηκα, η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει:

  • Αντιφλεγμονώδη φάρμακα: Τα φάρμακα αυτά λαμβάνοντα από το στόμα ή χορηγούνται ενδομυϊκά με σκοπό την ανακούφιση από τον οξύ πόνο τον πόνο και τον περιορισμό της φλεγμονής. Ωστόσο, το χρονικό διάστημα λήψης των φαρμάκων καθορίζεται αποκλειστικά από τον ιατρό και πρέπει να τηρείται αυστηρά.
  • Αποφυγή δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τον πόνο και το οίδημα: Η ξεκούραση της περιοχής του καρπού και του αντίχειρα, καθώς και η αποχή από τις καθημερινές δραστηριότητες που επιδεινώνουν τον πόνο, μπορεί να βοηθήσουν δραστικά στην οριστική εξάλειψη των συμπτωμάτων.
  • Κορτιζόνη: Στις περιπτώσεις στις οποίες κρίνεται απαραίτητο από τον ιατρό, πραγματοποιούνται ενέσεις κορτιζόνης. Επειδή η κορτιζόνη αποτελεί ισχυρό αντι-φλεγμονώδες, βοηθά δραστικά στον περιορισμό του οιδήματος. Ωστόσο, η υπερβολική χορήγηση της κορτιζόνης είναι επιβλαβής και μπορεί να φέρει αρνητικά αποτελέσματα.

Σε περίπτωση που η συντηρητική θεραπεία δεν αντιμετωπίσει οριστικά κάθε σύμπτωμα, τότε η χειρουργική επέμβαση θα φέρει την οριστική λύση. Συγκεκριμένα, η χειρουργική επέμβαση διαρκεί περίπου 10 λεπτά και διενεργείται υπό τοπική αναισθησία. Το χειρουργείο πραγματοποιείται με σκοπό την απελευθέρωση των τενόντων από το περίβλημά τους για να μπορούν να λειτουργήσουν και πάλι κανονικά. Με την ολοκλήρωση της επέμβασης, ο καρπός και το χέρι καλύπτονται με επίδεσμο για 1-2 μέρες.

Τι ακολουθεί μετεγχειρητικά;

Μετά το τέλος της επέμβασης, ο ασθενής λαμβάνει αντιβίωση, καθώς και αντιφλεγονώδη φάρμακα για ένα μικρό χρονικό διάστημα (3-5 ημέρες). Η επιστροφή στις καθημερινές είναι άμεση, τις επόμενες μέρες ,ενώ στις επαγγελματικές δραστηριότητες πραγματοποιείται μετά από το χρονικό διάστημα που θα ορίσει ο ιατρός. Ασθενής και ορθοπεδικός βρίσκονται σε συχνή επικοινωνία για την παρακολούθηση της πορείας της επούλωσης του χειρουργικού τραύματος, η οποία πρέπει να γίνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.