Αστάθεια ώμου

Τι ορίζεται ως αστάθεια ώμου;

Η αστάθεια ώμου αποτελεί μια συχνή κλινική κατάσταση, η οποία σχετίζεται άμεσα με την ανατομική και λειτουργική ιδιαιτερότητα της γληνοβραχιόνιας άρθρωσης. Ο ώμος, ως η πλέον κινητική άρθρωση του ανθρώπινου σώματος, εξασφαλίζει ευρύτατο φάσμα κινήσεων, εις βάρος όμως της σταθερότητας.

 Η σφαιρική κεφαλή του βραχιονίου οστού αρθρώνεται με τη ρηχή ωμογλήνη της ωμοπλάτης, γεγονός που καθιστά την άρθρωση εξαιρετικά επιρρεπή σε φαινόμενα παρεκτόπισης.

Ειδικότερα, η σταθερότητα της γληνοβραχιόνιας άρθρωσης βασίζεται κυρίως σε ανατομικές δομές μαλακών μορίων (Supraspinatus–υπερακανθιος, Infraspinatus- υπακάνθιος, Subscapularis-υποπλάτιος, Teres minor -έλασσον στρογγύλος). Οι δομές αυτές συνεργάζονται για τη διατήρηση της κεφαλής του βραχιονίου στη σωστή θέση και, εάν υποστούν κάκωση ή δυσλειτουργία, εκδηλώνεται αστάθεια ώμου (Εικ.1).

Ποια είναι τα αίτια πρόκλησής της;

Η αστάθεια ώμου μπορεί να προκύψει από ποικίλα αίτια, με κοινό παρονομαστή τη διαταραχή της σταθερότητας των ανατομικών δομών της άρθρωσης. Συχνό αίτιο είναι το εξάρθρημα ή υπεξάρθρημα του ώμου που προκαλείται από τραυματισμό, όπως πτώση ή άμεσο τραυματισμό του άκρου.

Επιπλέον, η επαναλαμβανόμενη καταπόνηση της άρθρωσης μέσω αθλητικών δραστηριοτήτων μπορεί να προκαλέσει μικροτραυματισμούς στους συνδέσμους και στους μυς, οδηγώντας σε χρόνια αστάθεια. Ειδικότερα, οι αθλητές των οποίων η αθλητική δραστηριότητα απαιτεί συνεχείς κινήσεις πάνω από το επίπεδο του ώμου, εκδηλώνουν συχνά αστάθεια.

Τα αθλήματα αυτά είναι κυρίως το τένις, η κολύμβηση, το βόλεϊ ή το μπέιζμπολ. Αντίστοιχα, επαγγέλματα που περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις ανύψωσης των άνω άκρων συμβάλλουν στη σταδιακή φθορά των σταθεροποιητικών μηχανισμών της άρθρωσης.

Ποια συμπτώματα συνοδεύουν την αστάθεια ώμου;

Η αστάθεια ώμου μπορεί να συνοδεύεται από ποικίλα συμπτώματα, ανάλογα με τη βαρύτητα και τη φύση της διαταραχής.

Τα πιο συχνά συμπτώματα που συνοδεύουν την αστάθεια ώμου περιλαμβάνουν:

• Πόνο (Εικ.2) στον ώμο, είτε εμφανίζεται απότομα είτε αυξάνεται σταδιακά με την κίνηση.
• Αίσθημα μετατόπισης της άρθρωσης ή χαρακτηριστικός ήχος (κλικ) κατά την κίνηση.
• Αίσθημα αδυναμίας στους μυς γύρω από τον ώμο.
• Παραμόρφωση του ώμου, κυρίως σε περιπτώσεις εξαρθρήματος.
• Μείωση του εύρους των κινήσεων της άρθρωσης.

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Η διάγνωση της αστάθειας ώμου βασίζεται σε ένα συνδυασμό κλινικής εξέτασης, λεπτομερούς ιστορικού του ασθενούς και απεικονιστικού ελέγχου. Κατά την κλινική εξέταση, ο ιατρός προσπαθεί να εκτιμήσει τον βαθμό της αστάθειας.

Παράλληλα, η λήψη απεικονιστικών εξετάσεων, όπως απλή ακτινογραφία, αξονική ή μαγνητική τομογραφία,  βοηθά στον εντοπισμό πιθανών βλαβών στα σταθεροποιητικά στοιχεία της άρθρωσης.

Με βάση τα παραπάνω, ο θεράπων ιατρός θα καθορίσει τις κατάλληλες θεραπευτικές επιλογές, εξατομικευμένες στις ανάγκες του κάθε ασθενούς.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Η αρχική προσέγγιση στην αστάθεια ώμου είναι κατά κανόνα συντηρητική. Πιο συγκεκριμένα, περιλαμβάνει εξειδικευμένα προγράμματα φυσικοθεραπείας, τα οποία στοχεύουν στην ενδυνάμωση των σταθεροποιητικών μυών της άρθρωσης.

Σκοπός των ασκήσεων είναι η ενίσχυση του νευρομυϊκού ελέγχου, ώστε η κεφαλή του βραχιονίου να διατηρείται σωστά στην ωμογλήνη, προλαμβάνοντας νέα επεισόδια αστάθειας.

Συμπληρωματικά, μπορεί να χορηγηθούν αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή αναλγητικά για την ανακούφιση από τον πόνο. Επίσης,  σε επιλεγμένες περιπτώσεις εφαρμόζονται ενδαρθρικές εγχύσεις κορτιζόνης ή εγχύσεις με αυτόλογους αυξητικούς παράγοντες, βλαστοκύτταρα (PRP). Καθ’ όλη τη διάρκεια της συντηρητικής θεραπείας, είναι σημαντικό ο ασθενής να αποφεύγει συγκεκριμένες κινήσεις που ενδέχεται να προκαλέσουν αστάθεια ή να επιδεινώσουν τα συμπτώματα.

Όταν τα συντηρητικά μέτρα αποδεικνύονται ανεπαρκή ή όταν οι βλάβες είναι εκτεταμένες ήδη από το αρχικό τραύμα, ενδείκνυται η χειρουργική αντιμετώπιση. Η απόφαση για επέμβαση λαμβάνεται, επίσης, σε περιπτώσεις ασθενών με υψηλές λειτουργικές απαιτήσεις, όπως οι νέοι και οι αθλητές.

Η χειρουργική αποκατάσταση περιλαμβάνει εξατομικευμένες τεχνικές, ανάλογα με τις βλάβες που πρέπει να διορθωθούν. Οι επεμβάσεις αυτές πραγματοποιούνται πλέον αρθροσκοπικά, με μικρές τομές και ταχύτερη μετεγχειρητική αποκατάσταση.

Αστάθεια ώμου & Αρθροσκόπηση

Η αρθροσκόπηση ώμου αποτελεί την πλέον σύγχρονη, ελάχιστα επεμβατική μέθοδο αντιμετώπισης της αστάθειας ώμου. Πρόκειται για μια μέθοδο που προσφέρει υψηλή ακρίβεια και εξαιρετικά μετεγχειρητικά αποτελέσματα.

Μέσω μικρών δερματικών τομών, ο χειρουργός εισάγει ειδικά αρθροσκοπικά εργαλεία και κάμερα υψηλής ανάλυσης. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζει άμεση και ακριβή απεικόνιση της άρθρωσης. Η  τεχνική αυτή επιτρέπει την επιδιόρθωση των εντοπισμένων βλαβών χωρίς την ανάγκη εκτεταμένης χειρουργικής προσπέλασης. Πρόκειται για ελάχιστα επεμβατική διαδικασία, η οποία πραγματοποιείται κατά κανόνα με αυθημερόν νοσηλεία.

Η αρθροσκοπική αποκατάσταση της αστάθειας ώμου συμβάλλει ουσιαστικά στην επανάκτηση της λειτουργικότητας της άρθρωσης και την ασφαλή επιστροφή του ασθενούς στις καθημερινές και αθλητικές του δραστηριότητες.

Αν υποφέρετε από αστάθεια ώμου ή άλλες ενοχλήσεις στον ώμο, επικοινωνήστε με τον έμπειρο Ορθοπεδικό Χειρουργό Ιωάννη Τσαπακίδη. Ο Δρ. Τσαπακίδης διαθέτει εκτενή εμπειρία στη διάγνωση και χειρουργική αντιμετώπιση παθήσεων του ώμου, όπως οι ρήξεις επιχειλίου χόνδρου και η γενικευμένη αστάθεια. Με εξειδικευμένες, ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, συμβάλλει στην αποκατάσταση της σταθερότητας και της λειτουργικότητας της άρθρωσης.