This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.

Κάταγμα ωλεκράνου
Τι ορίζεται ως κάταγμα ωλεκράνου;
Ως κάταγμα ωλεκράνου ορίζεται το κάταγμα που εντοπίζεται στο άνω πέρας της ωλένης, κοντά στην άρθρωση του αγκώνα. Τα κατάγματα ωλεκράνου ανήκουν στα κατάγματα του αγκώνα και αποτελούν το 5% των συνολικών καταγμάτων της άρθρωσης. Τέλος, ένα κάταγμα ωλεκράνου (Εικ.1) ενδέχεται να εμφανιστεί ως μεμονωμένος τραυματισμός αλλά και σε συνδυασμό με άλλες κακώσεις του αγκώνα (π.χ. κάταγμα κεφαλής κερκίδας, κάταγμα άπω πέρατος βραχιονίου).

Ανατομία αγκώνα
Η άρθρωση του αγκώνα αποτελείται από τρία οστά, το βραχιόνιο οστό, την κερκίδα και την ωλένη. Τα οστά αυτά ενώνονται μεταξύ τους και σχηματίζουν τρεις αρθρώσεις την ωλενο-βραχιόνιο άρθρωση, την κερκίδο-βραχιόνιο άρθρωση και την κερκιδο-ωλενική

Εικ. 2: Ανατομία αγκώνος
άρθρωση (Εικ.2). Επίσης, ο αρθρικός χόνδρος, μύες και τένοντες συμβάλλουν στη σταθερότητα της άρθρωσης και εξασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία της.
Ποια είναι ο μηχανισμός πρόκλησης του κατάγματος ωλεκράνου;
Ο συνηθέστερος μηχανισμός πρόκλησης του κατάγματος ωλεκράνου είναι η άμεση πλήξη του αγκώνα, η οποία συνήθως είναι αποτέλεσμα μιας πτώσης. Επίσης, ένα κάταγμα ωλεκράνου ενδέχεται να προκληθεί και από μια πτώση πάνω σε τεντωμένο χέρι, όμως σε αυτή την περίπτωση το κάταγμα είναι αποτέλεσμα της απότομης σύσπασης του τρικέφαλου μυός. Τέλος, τα κατάγματα ωλεκράνου ενδέχεται να προκληθούν από άμεση πλήξη της περιοχής του αγκώνα από κάποιο βαρύ αντικείμενο.
Με ποια συμπτώματα εμφανίζεται το κάταγμα ωλεκράνου;
Το κάταγμα ωλεκράνου εμφανίζεται με την παρακάτω συμπτωματολογία:
- Έντονος πόνος στην περιοχή του κατάγματος
- Οίδημα
- Ευαισθησία στην περιοχή εκδήλωσης του κατάγματος κατά την αφή
- Μείωση του εύρους κίνησης του αγκώνα
- Εκχύμωση στην περιοχή του αγκώνα
- Αίσθημα αστάθειας της περιοχής του αγκώνα
- Μούδιασμα σε ένα ή περισσότερα δάκτυλα, ιδίως 4-5ο δάκτυλο
Σε περιστατικά όπου το κάταγμα ωλεκράνου συνοδεύεται από εξάρθρωση της κερκιδικής κεφαλής, τότε εμφανίζεται και παραμόρφωση της άρθρωσης.
Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;
Η διάγνωση των καταγμάτων ωλεκράνου πραγματοποιείται με τη λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού του ασθενούς, την καταγραφή των συμπτωμάτων του και την κλινική εξέτασή του. Κατά την κλινική εξέταση ο θεράπων ορθοπαιδικός ελέγχει την αγγειακή τροφοδοσία και τη νευρική λειτουργία του άκρου, καθώς ενδέχεται να έχουν διαταραχθεί εξαιτίας του κατάγματος.
Η διενέργεια μιας απλής ακτινογραφίας μπορεί να επιβεβαιώσει τη διάγνωση που έχει προκύψει από την κλινική εξέταση. Σε κάποια περιστατικά απαιτείται η διενέργεια αξονικής τομογραφίας (CT). Εάν υπάρχει υποψία ότι συνυπάρχουν συνδεσμικές κακώσεις, η διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας είναι απαραίτητη.
Κάταγμα ωλεκράνου & Θεραπεία
Η θεραπεία των καταγμάτων ωλεκράνου εξαρτάται από τη σοβαρότητα του κατάγματος, την ηλικία του ασθενούς και από το εάν εντοπίζονται συνοδές κακώσεις. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων τα κατάγματα ωλεκράνου αντιμετωπίζονται με χειρουργική επέμβαση.
Η συντηρητική θεραπεία, σπάνια, μπορεί να εφαρμοστεί σε απαρεκτόπιστα κατάγματα ωλεκράνου, χωρίς άλλες συνοδές κακώσεις, που διατηρείται η δυνατότητα της έκτασης, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους ασθενείς με ιδιαίτερα επιβαρυμένη υγεία. Ειδικότερα, η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει την ακινητοποίηση του τραυματισμένου άκρου σε νάρθηκα και την πρώιμη κινητοποίησή του με προφυλάξεις μετά από δύο-τρεις εβδομάδες.
Όπως προαναφέρθηκε, στην πλειονότητά τους τα κατάγματα ωλεκράνου παρουσιάζουν παρεκτόπιση ή/ και συντριβή. Έτσι, η χειρουργική αποκατάσταση αποτελεί τη θεραπεία εκλογής.
Η αποκατάσταση πραγματοποιείται με ανοικτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση, υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο (Εικ.3). Πιο συγκεκριμένα, η οστεοσύνθεση αναλόγως του περιστατικού ενδέχεται να πραγματοποιηθεί είτε με ταινία ελκυσμού είτε με πλάκα και κοχλίες (Εικ.4). Η πλέον σύγχρονη μέθοδος ανάταξης των καταγμάτων ωλεκράνου περιλαμβάνει τη χρήση ισχυρών ραμμάτων (suture fixation).
Πιο συγκεκριμένα, η οστεοσύνθεση με ταινία ελκυσμού εφαρμόζεται σε εγκάρσια κατάγματα. Από την άλλη, η οστεοσύνθεση με πλάκα και κοχλίες είναι ιδανική για συντριπτικά κατάγματα ή για κατάγματα που συνοδεύονται από εξαρθρήματα.

Εικ. 3: Εσωτερική οστεοσύνθεση με ταινία ελκυσμού

Εικ.4 : Εσωτερική οστεοσύνθεση με πλάκα και κοχλίες λόγω μεγάλης συντριβής
Μετεγχειρητική πορεία
Ο ασθενής μετά την επέμβαση υποβάλλεται σε ειδικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας. Η κινητοποίηση του αγκώνα θα πρέπει να είναι άμεση μετά τη χειρουργική επέμβαση, καθώς η εκδήλωση δυσκαμψίας της άρθρωσης είναι συχνή.
Λόγω της υποδόριας θέσης του ωλεκράνου, ο ασθενής ενδέχεται να αισθάνεται τα υλικά της οστεοσύνθεσης. Μετά την πώρωση του κατάγματος, η αφαίρεση των υλικών της οστεοσύνθεσης είναι εφικτή, συνήθως μετά το εξάμηνο.
Εάν εμφανίζετε κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα, θα πρέπει να απευθυνθείτε σε έναν έμπειρο ορθοπαιδικό. Ο Ορθοπαιδικός Ιωάννης Τσαπακίδης έχει τεράστια εμπειρία στην αντιμετώπιση καταγμάτων ωλεκράνου. Επικοινωνήστε μαζί μας για να κλείσετε το ραντεβού σας.